కార్లోస్ ఇంట్లో ఓరోజు ఉదయాన్నే ఫోన్ మోగింది.
“హలో సార్! నేను ఆర్నాల్డ్ ను. మీ ఫాం హౌస్ చూసుకునే పనోణ్ణి”
“ఆ ఆర్నాల్డ్ చెప్పు. ఏమైనా కావాలా?”
“అది చెప్పాలనే చేశాను సార్. మీ చిలక చచ్చిపోయిందండీ”
“ఏంటీ! నా చిలుక చచ్చిపోయిందా. అదే పందెంలో గెలిచిన చిలక?”
“ఆ అవును! అదే సార్.”
“ఓహ్!! ఎంత పని జరిగింది. దాన్ని తేవడానికి చాలా ఖర్చయింది. సరేలే, ఎలా చనిపోయింది?”
“కుళ్ళిపోయిన మాంసం తిని చనిపోయింది సార్”
“కుళ్ళిపోయిన మాంసమా? ఏ వెధవ పెట్టాడు?”
“అబ్బే ఎవరూ పెట్టలేదు సార్. దానంతట అదే చనిపోయిన గుర్రం మాంసం తినేసింది సార్.”
“చనిపోయిన గుర్రమా? అదెక్కడ?”
“అదే మన దగ్గరున్న మేలైన జాతి గుర్రాలున్నాయి కదా సర్. అవి నీళ్ళు మోసే బండి లాగి లాగి అలిసిపోయి చనిపోయాయి సార్ “
“నీకేమైనా పిచ్చి పట్టిందా? ఆ గుర్రాలు నీళ్ళ బండ్లు లాగడమేంటి? అసలు అన్ని నీళ్ళెందుకు అవసరమయ్యాయి?”
“మరేమో….అదీ.. మంటలార్పడానికి సార్.”
“మంటలా? మంటలేంటి?”
“అదే సర్ మీ ఇంట్లో మంటలు చెలరేగాయి. ఒక కొవ్వొత్తి కిందపడి కర్టెన్ అంటుకుంది. ఆ మంటలు చిన్నగా ఇల్లంతా కమ్మేశాయి.”
“ఓరి బాబూ!! ఇంట్లో కరెంటు ఉంది కదా!!!  కొవ్వొత్తి ఎందుకు పెట్టారు?!!!!”
“మరేమో ఒక మనిషి చనిపోయిన ఇంట్లో దీపం వెలుగుతూ ఉండాలి అంటారు కదా సార్. అందుకనీ…”
“చనిపోయారా? ఎవరు?”
“మీ అమ్మగారు సార్. ఓ రోజు రాత్రి బాగా చీకటి పడ్డాక మీ ఇంట్లోకి రాబోతున్నారు. ఎవరో దొంగేమో అనుకుని కాల్చేశాను సార్ “